Fluticason

Would you like to read this information again? Use the following options:

Alles over Fluticason

Powered by: KNMP logo
  • Introductie

    De werkzame stof in Fluticason is fluticason.

    Fluticason behoort tot de bijnierschorshormonen of corticosteroïden. Het werkt ontstekingsremmend.

    Artsen schrijven het voor bij langdurig ontstoken neusslijmvlies, allergie, hooikoorts en neuspoliepen.

  • Bijwerkingen

    Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven.

    De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende.

    Soms

    • Neusbloedingen. Deze verschijnselen gaan over zodra u aan het medicijn gewend bent. Is dit na een aantal dagen nog niet het geval, neem dan contact op met uw arts of apotheker.

    Zelden

    • Irritatie van het keel- en neusslijmvlies met een droge neus, branderig gevoel, niesbuien en droge keel. Deze verschijnselen gaan over zodra u aan het medicijn gewend bent. Is dit na een aantal dagen nog niet het geval, neem dan contact op met uw arts of apotheker.
    • Zweertjes in de neus. Dit kan irritatie en een onaangenaam gevoel in uw neus veroorzaken.
    • Verandering of verlies van de smaak- of reukzin. Dit kan blijvend zijn. Neem contact op met uw arts bij de eerste verschijnselen.
    • Hoofdpijn.

    Zeer zelden

    • Infecties van de neus of van het oog met bacteriën, schimmels of virussen. Neem contact op met uw arts als u een dergelijke infectie vermoedt.
    • Na langdurig gebruik kan het neusslijmvlies dunner worden. Het kan hierdoor sneller gaan bloeden. Heeft u hier last van, dan kunt u het beste een paar dagen stoppen met het gebruik. Het slijmvlies kan zich dan herstellen. Na een paar dagen kunt u het medicijn weer gaan gebruiken. In zeer zeldzame gevallen kan het neustussenschot beschadigen, zodat er een gat in ontstaat.
    • Bij langdurig gebruik (meer dan enkele weken achter elkaar) kan bij kinderen een geringe vertraging van de lengtegroei optreden. Dat verdwijnt weer na stoppen van het gebruik. Uw arts zal daarom de lengte van uw kind af en toe meten.
    • Mensen met de spierziekte myasthenia gravis kunnen extra last krijgen van dubbelzien en hangen van het bovenste ooglid. De kans dat u last krijgt van uw ogen is groter als u dit medicijn langer dan drie maanden gebruikt of als er per ongeluk wat spray in uw oog komt. Scherm uw ogen af bij gebruik van de spray, zodat er geen spray in uw ogen kan komen. Neem contact op met uw arts bij verergering van oogklachten.
    • Mensen met groene staar of glaucoom: dit medicijn kan de oogboldruk verder verhogen. De kans hierop is groter als u dit medicijn langer dan drie maanden gebruikt of als er per ongeluk wat spray in uw oog komt.
      Scherm uw ogen af bij gebruik van de spray, zodat er geen spray in uw ogen kan komen. Neem contact op met een arts of de spoedeisende hulp als u last krijgt van een te hoge oogboldruk. Dat kunt u merken aan: wazig zien, minder zien, een rood of opgezwollen oog, hevige pijn aan het oog of aan het gezicht of misselijkheid en braken.
    • Grijze of grauwe staar (cataract). U kunt last krijgen van wazig zien, minder zien, dubbel zien, minder goed kleur kunnen zien en sneller verblind raken door tegenlicht. De kans op deze klachten is groter bij mensen ouder dan 65 jaar, na gebruik gedurende meerdere weken of als er per ongeluk wat spray in uw oog komt. Scherm uw ogen af bij gebruik van de spray, zodat er geen spray in uw ogen kan komen. Neem contact op met uw arts als u slechter gaat zien.
    • Overgevoeligheid voor dit medicijn. Dit merkt u aan klachten zoals huiduitslag, jeuk, roodheid rond de neus of neusverstopping die niet over gaat. Gebruik dit medicijn dan niet meer. Een ernstige overgevoeligheid is te merken aan benauwdheid of een opgezwollen gezicht. Ga dan onmiddellijk naar een arts. In beide gevallen mag u dit medicijn in de toekomst niet meer gebruiken. Geef daarom aan de apotheker door dat u overgevoelig bent voor fluticason. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.

    Raadpleeg uw arts als u te veel last heeft van één van de bovengenoemde bijwerkingen of als u andere bijwerkingen ervaart waar u zich zorgen over maakt.

  • Gebruik

    Kijk voor de juiste dosering altijd op het etiket van de apotheek.

    Hoe?
    Als u de spray voor het eerst gebruikt, moet u het pompje een paar maal indrukken in de lucht. De spraykamer kan zich dan vullen met de oplossing. De volgende keren is dit niet meer nodig.

    • Snuit de neus en schud de verstuiver om.
    • Houd uw hoofd een beetje schuin naar voren gebogen.
    • Breng de tuit in één neusgat, met de tuit gericht naar de buitenkant van de neus, van het neustussenschot af gericht.
    • Houd het andere neusgat dicht en druk het pompje eenmaal in.
    • Snuif de vloeistof gelijktijdig op, zodat het medicijn diep in de neus komt.
    • Herhaal dit voor het andere neusgat.
    • Maak de tuit na gebruik goed schoon en sluit de flacon goed af.

    Wanneer?
    U kunt de spray op elk moment van de dag gebruiken. Kies wel vaste tijdstippen, bijvoorbeeld 's ochtends na het ontbijt. Gebruikt u het 2 keer per dag, gebruik het dan ongeveer om de 12 uur, bijvoorbeeld na het ontbijt en na het avondeten. Dan vergeet u minder snel een dosis.

    Hoe lang?

    • Merkt u na 1 week gebruik nog altijd geen verbetering van uw klachten? Neem dan contact op met uw arts.
    • Als de klachten minder zijn, kunt u de dosering verlagen. Bijvoorbeeld van 2 keer per dag 2 verstuivingen per neusgat naar 1 keer per dag 2 verstuivingen per neusgat. Overleg dit met uw arts.
    • Als u de spray gebruikt tegen hooikoorts, moet u na het hooikoortsseizoen stoppen.
  • Vergeten

    Het is belangrijk dit medicijn consequent in te nemen. Mocht u toch een dosis vergeten zijn

    • Als u dit medicijn 1 keer per dag gebruikt: duurt het nog meer dan 8 uur voordat u de volgende verstuiving normaal gebruikt? Neem hem dan alsnog. Duurt het nog minder dan 8 uur? Sla de vergeten dosis dan over.
    • Als u dit medicijn 2 keer per dag gebruikt: duurt het nog meer dan 4 uur voor u de volgende spray normaal gebruikt? Neem hem dan alsnog. Duurt het nog minder dan 4 uur? Sla de vergeten dosis dan over.
  • Verboden

    autorijden, alles eten en alcohol drinken
    Hiervoor zijn bij dit medicijn geen beperkingen.

  • Wisselwerking

    Dit middel heeft wisselwerkingen met andere medicijnen. In de tekst hieronder staan alleen de werkzame stoffen van deze medicijnen, dus niet de merknamen. Of uw medicijn een van die werkzame stoffen bevat, kunt u nagaan in uw bijsluiter onder het kopje ‘samenstelling'.

    De medicijnen waarmee de belangrijkste wisselwerkingen optreden, zijn de volgende.

    • De medicijnen tegen hiv-infectie darunavir, fosamprenavir, lopinavir/ritonavir, ritonavir en tipranavir. De hoeveelheid fluticason in het bloed kan door deze medicijnen stijgen. Hierdoor zijn de bijwerkingen sterker. Uw arts zal extra letten op de bijwerkingen.
    • Telaprevir en boceprevir, medicijnen tegen hepatitis C. Deze medicijnen mogen niet in combinatie met fluticason worden gebruikt. Overleg met uw arts.

    Twijfelt u eraan of een van de bovenstaande wisselwerkingen voor u van belang is? Neem dan contact op met uw apotheker of arts.

  • Zwangerschap

    Zwangerschap
    Over het gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap is nog te weinig bekend. Meld het in elk geval aan uw arts en apotheker zodra u zwanger bent of binnenkort wilt worden. Zo mogelijk kunt u (tijdelijk) overstappen op een ander middel.

    Borstvoeding
    U kunt dit medicijn veilig gebruiken als u borstvoeding geeft. Het is niet bekend of dit medicijn in de moedermelk terecht komt. Als het in de moedermelk komt, is het NIET schadelijk voor de baby.

  • Stoppen

    Bij gebruik gedurende enkele dagen, kunt u in één keer met dit medicijn stoppen. Bedenk hierbij dat het effect van dit medicijn bij een langdurig ontstoken neusslijmvlies soms pas na een maand goed is te merken. Stop daarom niet te snel als het effect uitblijft.

    Als u dit medicijn al meerdere weken gebruikt en u wilt stoppen dan kunnen de klachten terugkomen. Bouw daarom langzaam af in overleg met uw arts.

  • Handelsinformatie

    Fluticason is sinds 1990 internationaal op de markt. In neusspray en neusdruppels is het op recept verkrijgbaar onder de merknamen Avamys en Flixonase en als het merkloze Fluticason.

Laatst gewijzigd op: 04 december 2012

Herhaalrecept

Gebruikt u Fluticason? Via deze website kunt u een herhaalrecept aanvragen

Gerelateerde videos

Hooikoorts (Allergische rhinitis)

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.

Hooikoorts is ontsteking of irritatie van de slijmvliezen die de neus bekleden. Hooikoorts treedt op wanneer je lichaam zichzelf gaat verdedigen tegen een allergeen (bijvoorbeeld stuifmeel) en antilichamen gaat vormen. Die reactie wordt sensibilisatie genoemd. Vervolgens binden de antilichamen zich aan mestcellen. Deze mestcellen geven chemicaliën af, zoals histamine. Door deze binding verwijden de bloedvaten in de neus zich en raken de slijmvliezen ontstoken, met als gevolg de gangbare allergiesymptomen.

De beste behandeling is het allergeen te vermijden. Wanneer dit niet mogelijk is, kunnen de allergiesymptomen doorgaans met medicijnen worden onderdrukt. Een veel gebruikt medicijn is antihistamine. Dat middel bindt zich aan receptoren, waardoor binding van de histamine wordt geblokkeerd. Andere medicijnen zijn decongestiva (zwellingverminderende middelen), corticosteroïden (bijnierschorshormonen) en immunotherapie (immuniteitsbevorderende middelen). Er bestaat voor hooikoorts geen standaardbehandeling, omdat ieder mens uniek is.

Hooikoorts (Allergische rhinitis)

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en…

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.

Hooikoorts is ontsteking of irritatie van de slijmvliezen die de neus bekleden. Hooikoorts treedt op wanneer je lichaam zichzelf gaat verdedigen tegen een allergeen (bijvoorbeeld stuifmeel) en antilichamen gaat vormen. Die reactie wordt sensibilisatie genoemd. Vervolgens binden de antilichamen zich aan mestcellen. Deze mestcellen geven chemicaliën af, zoals histamine. Door deze binding verwijden de bloedvaten in de neus zich en raken de slijmvliezen ontstoken, met als gevolg de gangbare allergiesymptomen.

De beste behandeling is het allergeen te vermijden. Wanneer dit niet mogelijk is, kunnen de allergiesymptomen doorgaans met medicijnen worden onderdrukt. Een veel gebruikt medicijn is antihistamine. Dat middel bindt zich aan receptoren, waardoor binding van de histamine wordt geblokkeerd. Andere medicijnen zijn decongestiva (zwellingverminderende middelen), corticosteroïden (bijnierschorshormonen) en immunotherapie (immuniteitsbevorderende middelen). Er bestaat voor hooikoorts geen standaardbehandeling, omdat ieder mens uniek is.

Bekijk video

COPD

Bij normale ademhaling gaat er lucht via de neus en de luchtpijp naar steeds kleiner wordende luchtwegen, de bronchiën. De bronchiën vertakken zich tot bronchioli en uiteindelijk tot kleine trosjes…

Bij normale ademhaling gaat er lucht via de neus en de luchtpijp naar steeds kleiner wordende luchtwegen, de bronchiën. De bronchiën vertakken zich tot bronchioli en uiteindelijk tot kleine trosjes dunne, tere zakjes, de longblaasjes (medische benaming: alveoli).

COPD (chronische obstructieve longziekte) valt onder de categorie ziekten waardoor de luchtdoorstroming wordt geblokkeerd en waarbij zich ademhalingsproblemen voordoen. Emfyseem is een ziekte die de longblaasjes en de longblaaskanaaltjes vernietigt. Wanneer de longen hun elasticiteit verliezen, scheuren de longblaasjes en ontstaan er grote luchtholten. Deze holten verkleinen de oppervlakte die ons lichaam nodig heeft om zuurstof op te nemen en koolstofdioxide af te geven.

Bronchitis is een ontsteking van de bekleding van de bronchiën. Chronische bronchitis is het gevolg van hardnekkige ontstekingen van deze luchtwegen. Er wordt voortdurend slijm geproduceerd en op den duur wordt de bekleding van de bronchiën dikker. Dit belemmert de uitstroom van lucht tijdens de ademhaling.

COPD wordt veroorzaakt door: 1) tabak, 2) astma, 3) blootstelling aan luchtverontreiniging thuis en op het werk, 4) erfelijke factoren en 5) infecties van de luchtwegen.

Bekijk video

Bijnierschorshormonen (Corticosteroïden)

De bijnieren maken deel uit van het hormoonstelsel en regelen hormoonspiegels in het lichaam. Het zijn kleine, piramidevormige klieren, bovenop beide nieren gelegen. De bijnieren produceren het hormoon cortisol. Cortisol…

De bijnieren maken deel uit van het hormoonstelsel en regelen hormoonspiegels in het lichaam. Het zijn kleine, piramidevormige klieren, bovenop beide nieren gelegen. De bijnieren produceren het hormoon cortisol. Cortisol heeft een groot aantal functies. De belangrijkste is dat extra cortisol kan worden geproduceerd als hulpmiddel bij de behandeling van infectie, trauma en emotionele spanning.

In bepaalde gevallen wordt gezond knieweefsel door het immuunsysteem als geïnfecteerd beschouwd en aangevallen door witte bloedcellen van het eigen lichaam, met een pijnlijke ontsteking als gevolg. Soms echter is zelfs de extra aanmaak van cortisol als reactie van het immuunsysteem niet voldoende.

Corticosteroïden zijn medicijnen die kunnen worden geïnhaleerd, oraal ingenomen, plaatselijk op de huid aangebracht of in een ader of onderhuids geïnjecteerd. Het zijn kunstmatig geproduceerde hormonen die sterk op cortisol lijken. Corticosteroïden verhinderen de aanval van witte bloedcellen op het weefsel en verminderen de aanmaak van ontsteking veroorzakende stoffen door immuuncellen.

Corticosteroïden worden vaak gebruikt voor de behandeling van ontstekingen en auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematodes (SLE) en bepaalde ademhalingsziekten.

Bekijk video

Allergie

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en…

Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.

Als bijvoorbeeld iemand allergisch is voor stuifmeel en aan dit allergeen wordt blootgesteld, reageert het immuunsysteem van het lichaam als volgt:

nadat het lichaam voor het eerst aan het allergeen is blootgesteld, produceren de witte bloedcellen antilichamen, in het bijzonder IgE-antilichamen, die het immuunsysteem voorbereiden op een volgende aanval van hetzelfde allergeen. Bij de eerste blootstelling aan stuifmeel zullen zich geen uitwendige allergische symptomen voordoen, maar inwendig binden de IgE-antilichamen zich aan mestcellen. Dat zijn gespecialiseerde cellen in weefsels die met de buitenwereld in contact staan. Mestcellen zijn te vinden in het ademhalingssysteem, het maag-darmkanaal en de huid.

Bij volgende keren dat iemand wordt blootgesteld aan stuifmeel, bindt dit allergeen zich aan het IgE-antilichaam en scheidt het chemicaliën, zoals histamine, in de mestcellen af. Daardoor ontstaan de allergiesymptomen, zoals een loopneus, waterige ogen en niezen.

Er zijn allerlei allergieën, zoals huid- en voedselallergieën. De vele verschillende allergische reacties kunnen variëren van huiduitslag tot overgeven en diarree.

Bekijk video

Meld bijwerkingen

Een paar minuten van uw tijd kan een leven redden.

Omdat niet alle bijwerkingen bekend zijn op het moment dat een geneesmiddel of een vaccin op de markt wordt gebracht, zijn meldingen uit de praktijk onmisbaar voor een veilig geneesmiddelgebruik.

Lareb verzamelt alle bijwerkingen van geneesmiddelen en vaccins in Nederland. Daardoor valt het snel op als een bijwerking vaak voorkomt. Dit systeem werkt alleen als er zoveel mogelijk bijwerkingen gemeld worden door zorgverleners, apothekers en patiënten.

Uw melding is dus belangrijk om geneesmiddelen nog veiliger te maken!

Meld bijwerkingen