-
Algemeen
Heeft u tussen februari en september last van jeuk aan de neus, niezen, een loopneus of jeukende, tranende, rode ogen, dan wijst dit op hooikoorts. Bent u het hele jaar door verkouden, dan wijst dit op allergie voor huisstofmijt of huisdieren. Kijk dan voor meer informatie bij Allergie.
Hooikoorts wordt veroorzaakt door stuifmeelkorrels, zogenaamde pollen. Stuifmeel zit in grassen, bomen, bloemen en granen en hangt vooral tijdens de bloeiperiode in de lucht. Bij het inademen van de pollen raken de slijmvliezen in de neus- en keelholte en die van de ogen geïrriteerd. Dit veroorzaakt een waterige loopneus, niezen en soms ook jeukende, tranende ogen. Bij droog, warm en winderig weer heeft u er het meest last van.Bij kinderen kunnen moeheid en hangerigheid op de voorgrond staan. Astmapatiënten kunnen behalve neusklachten ook last hebben van benauwdheid en een piepende ademhaling.
-
Zelf doen
Bij hooikoorts kunt u stuifmeelkorrels nooit helemaal vermijden. Enkele eenvoudige maatregelen zijn de volgende.
- Draag een (zonne)bril. Hierdoor kan stuifmeel minder gemakkelijk in uw oog komen.
- Wrijf niet in uw ogen. Door wrijven kunnen ze gaan ontsteken. U kunt de irritatie verminderen door te spoelen met lauw water of een vochtig washandje op uw ogen te leggen.
- Volg het hooikoortsweerbericht, van begin mei tot eind juli dagelijks op de radio (Radio 1 na het nieuws van 17.30 uur) en op Teletekst pagina 709.
- Probeer het contact met pollen in de bloeiperiode zo veel mogelijk te vermijden. Dit is vooral belangrijk bij kamperen, picknicken, buitensporten of in de tuin werken. Vooral 's middags op warme, zonnige dagen zijn er veel pollen in de lucht.
- Houd bij tuinaanleg en keuze van planten voor de tuin rekening met uw allergie.
- Maai niet zelf het gras.
- Houd in de zomer de ramen van vooral de slaapkamer gesloten.
- Kleed u niet om in de slaapkamer.
- Houd tijdens het autorijden de ramen gesloten.
- Ga bij voorkeur op vakantie in een seizoen met weinig pollen. Plekken met weinig pollen in de lucht zijn in de bergen en aan zee.
-
Medicijnen
Anti-allergiemiddelen om in te nemen
Anti-allergiemiddelen, ofwel antihistaminica, blokkeren de werking van histamine, een stof die bij een allergische reactie in het lichaam vrijkomt. Tabletten, drank en druppels werken in het hele lichaam. Voorbeelden zijn acrivastine, cetirizine, clemastine, cyproheptadine, desloratadine, ebastine, fexofenadine, ketotifen, levocetirizine, loratadine en mizolastine.
Anti-allergiemiddelen in neussprays en oogdruppels.
Anti-allergiemiddelen, ofwel antihistaminica, blokkeren de werking van histamine, een stof die bij een allergische reactie in het lichaam vrijkomt. De neusspray werkt in de neus en de ogen. De oogdruppels werken alleen in de ogen. Voorbeelden zijn azelastine oogdruppels, azelastine neusspray, emedastine oogdruppels, ketotifen oogdruppels, levocabastine oogdruppels en levocabastine neusspray.
Cromonen in oogdruppels
Oogdruppels met anti-allergiemiddelen uit de 'cromonen-groep' voorkomen het vrijkomen van lichaamseigen stoffen die bij een allergische reactie ontstaan. Hierdoor worden allergische klachten voorkomen. Deze oogdruppels kunnen niet worden gebruikt bij een aanval van allergische klachten. Ze werken pas na een aantal dagen gebruik. Voorbeelden zijn cromoglicinezuur oogdruppels en nedocromil oogdruppels.
Cromoglicinezuur in neusspray
Het anti-allergiemiddel cromoglicinezuur voorkomt het vrijkomen van lichaamseigen stoffen die bij een allergische reactie ontstaan. Hierdoor worden allergische klachten voorkomen. Het kan niet worden gebruikt bij een aanval van allergische klachten. Cromoglicinezuur werkt pas na enkele weken gebruik.
Bijnierschorshormonen in een neusspray
Bijnierschorshormonen, ofwel corticosteroïden, in een neusspray worden gebruikt als u langdurig last heeft van allergie. Het werkt ontstekingsremmend, vermindert overgevoeligheidsverschijnselen en voorkomt zwelling van het neusslijmvlies. Voorbeelden zijn beclometason, budesonide, flunisolide, fluticason, mometason en triamcinolonacetonide.
Desensibilisatie-middel
Desensibilisatie betekent 'ongevoelig maken'. U krijgt de prikkel toegediend waar u allergisch voor bent. Meestal is dit steeds in een iets grotere hoeveelheid, gedurende drie tot vijf jaar. Uw lichaam kan dan langzaam aan de prikkel wennen en er na verloop van tijd minder hevig op reageren. Het is te verkrijgen in druppels om in te nemen, in tabletten en als injecties.
Alles over Hooikoorts
Gerelateerde videos
Hooikoorts (Allergische rhinitis)
Van allergie is sprake wanneer het lichaam reageert op stoffen die het niet kan verdragen. Die stoffen, zoals bijvoorbeeld stuifmeel van bomen of stofmijten, worden omgevingsantigenen of allergenen genoemd en zijn gewoonlijk niet schadelijk. Maar het immuunsysteem van een allergiepatiënt beschouwt die allergenen wel als schadelijk.
Hooikoorts is ontsteking of irritatie van de slijmvliezen die de neus bekleden. Hooikoorts treedt op wanneer je lichaam zichzelf gaat verdedigen tegen een allergeen (bijvoorbeeld stuifmeel) en antilichamen gaat vormen. Die reactie wordt sensibilisatie genoemd. Vervolgens binden de antilichamen zich aan mestcellen. Deze mestcellen geven chemicaliën af, zoals histamine. Door deze binding verwijden de bloedvaten in de neus zich en raken de slijmvliezen ontstoken, met als gevolg de gangbare allergiesymptomen.
De beste behandeling is het allergeen te vermijden. Wanneer dit niet mogelijk is, kunnen de allergiesymptomen doorgaans met medicijnen worden onderdrukt. Een veel gebruikt medicijn is antihistamine. Dat middel bindt zich aan receptoren, waardoor binding van de histamine wordt geblokkeerd. Andere medicijnen zijn decongestiva (zwellingverminderende middelen), corticosteroïden (bijnierschorshormonen) en immunotherapie (immuniteitsbevorderende middelen). Er bestaat voor hooikoorts geen standaardbehandeling, omdat ieder mens uniek is.
Hooikoorts (Allergische rhinitis)
