Would you like to read this information again? Use the following options:

Alles over Multiple Sclerose (MS)

Powered by: KNMP logo
  • Algemeen
    Multiple Sclerose (MS) is een ziekte van het centrale zenuwstelsel. In de beschermende laag rondom zenuwbanen (myeline) ontstaan ontstekingen en littekens, waardoor sommige zenuwen minder goed of niet meer functioneren. Dit kan leiden tot zeer uiteenlopende klachten. Bij sommige mensen gaan de klachten op en neer, bij anderen nemen ze langzaam maar zeker toe.

    Het verloop van de ziekte verschilt sterk: sommige patiënten hebben uiteindelijk een rolstoel nodig, maar anderen niet. Mensen met MS leven net zo lang als mensen zonder MS.

    De oorzaak van MS is nog onbekend. De ziekte is niet besmettelijk. MS komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Meestal begint MS tussen het twintigste en veertigste levensjaar jaar.

  • Herkennen
    De klachten zijn afhankelijk van de zenuwen die zijn aangedaan. Vaak begint MS met vermoeidheid en minder goed zien met één oog. Soms zijn er ook spierkrampen en gevoelstoornissen, zoals tintelingen. De klachten kunnen aanvalsgewijs optreden, maar ook continu aanwezig zijn. Het stellen van de diagnose MS is vaak moeilijk.

  • Zelf doen
    Een regelmatig leven kan de klachten van MS beperken. Regelmatig bewegen is goed en kan zorgen voor minder vermoeidheid. Soms geeft warmte een verergering van de klachten. Als dat bij u het geval is, probeer daar dan rekening mee te houden, bijvoorbeeld bij uw vakantiekeuze.

    Bron: Nederlands Huisartsen Genootschap.
    Laatst bijgewerkt: 29 augustus 2006.



  • Medicijnen

    Bijnierschorshormonen
    Bijnierschorshormonen, ook wel corticosteroïden genoemd, remmen ontstekingen en onderdrukken de afweer van het lichaam. Een stootkuur wordt toegepast bij plotselinge verergeringen van de aandoening. Voorbeelden zijn dexamethason, prednisolon, prednison en triamcinolon.

    Spierverslappers
    MS kan spierkrampen veroorzaken. Spierverslappers maken de spier minder gevoelig voor prikkeling vanuit de hersenen. Hierdoor treedt spierkramp minder snel op. Voorbeelden zijn baclofen en tizanidine.

    Glatirameer
    Hoe glatirameer precies werkt, is nog niet bekend. Wel is bekend dat het de ontsteking en beschadiging van het zenuwomhulsel remt.

    Interferonen
    Hoe interferonen precies werken, is nog niet helemaal bekend. Ze spelen een rol in het afweersysteem. Ze helpen om de schade aan het centrale zenuwstelsel bij MS te beperken.

    Afweeronderdrukkende medicijnen
    Deze medicijnen remmen de werking van bepaalde witte bloedcellen. Deze witte bloedcellen zijn betrokken bij de afweer en veroorzaken de ontsteking van buitenste beschermlaag van de zenuwen. De medicijnen binden zich aan deze witte bloedcellen, zodat ze niet meer bij de zenuwen kunnen komen.
    Voorbeelden zijn fingolimod en natalizumab.

    Fampridine
    Fampridine verbetert de prikkelgeleiding door de zenuwvezels. De neuroloog kan met fampridine proberen het loopvermogen te verbeteren. Het is nog een experimentele behandeling.

    Medicinale cannabis
    Cannabis bestrijdt pijn, spierkrampen en spiertrekkingen. De werkzaamheid van cannabis is pas in beperkte mate onderzocht. Cannabis zal daarom pas worden voorgeschreven als reguliere behandelingsmethoden onvoldoende werken of wanneer er te veel bijwerkingen optreden.

    Dronabinol is één van de werkzame bestanddelen van cannabis en is apart verkrijgbaar. Het is alleen in het buitenland op de markt en kan alleen met een speciale artsenverklaring in de apotheek worden besteld.

Gerelateerde videos

Multiple Sclerose (MS)

Het centrale zenuwstelsel bestaat uit zenuwcellen, of neuronen, in de hersenen en in het ruggenmerg. De meeste zenuwen in het lichaam zijn omhuld met myeline, een vettige stof. Dankzij myeline gaan de elektrische impulsen die de zenuwen uitzenden helderder, sneller en doelmatiger door de neuronen.

Multipele sclerose (MS) is een auto-immuunziekte; dat betekent dat het immuunsysteem van het lichaam zich tegen zichzelf keert. Door deze auto-immuunreactie raken de beschermende myelinehulzen op meerdere plaatsen in het zenuwstelsel ontstoken en worden ze uiteindelijk vernietigd. Deze vernietiging van myeline wordt demyelinisatie genoemd.

Door dit vernietigingsproces verslechtert de werkzaamheid van de zenuwsignalen die de neuronen uitzenden. De signalen worden trager en raken verminkt of geblokkeerd, en hierdoor ontwikkelen zich de symptomen van multipele sclerose.

MS kan uiteenlopende symptomen hebben, afhankelijk van de plek waar myelinebeschadiging plaatsvindt. Veel voorkomende symptomen zijn verlies van spiercoördinatie, verminderd gezichtsvermogen, een verdoofd of tintelend gevoel in de armen of benen, vermoeidheid en incontinentie.

Deze ziekte is vaak moeilijk medisch te herkennen, omdat de symptomen, die enkele dagen maar ook maandenlang kunnen aanhouden, zonder enige regelmaat kunnen opkomen en verdwijnen.

Multiple Sclerose (MS)

Het centrale zenuwstelsel bestaat uit zenuwcellen, of neuronen, in de hersenen en in het ruggenmerg. De meeste zenuwen in het lichaam zijn omhuld met myeline, een vettige stof. Dankzij myeline…

Het centrale zenuwstelsel bestaat uit zenuwcellen, of neuronen, in de hersenen en in het ruggenmerg. De meeste zenuwen in het lichaam zijn omhuld met myeline, een vettige stof. Dankzij myeline gaan de elektrische impulsen die de zenuwen uitzenden helderder, sneller en doelmatiger door de neuronen.

Multipele sclerose (MS) is een auto-immuunziekte; dat betekent dat het immuunsysteem van het lichaam zich tegen zichzelf keert. Door deze auto-immuunreactie raken de beschermende myelinehulzen op meerdere plaatsen in het zenuwstelsel ontstoken en worden ze uiteindelijk vernietigd. Deze vernietiging van myeline wordt demyelinisatie genoemd.

Door dit vernietigingsproces verslechtert de werkzaamheid van de zenuwsignalen die de neuronen uitzenden. De signalen worden trager en raken verminkt of geblokkeerd, en hierdoor ontwikkelen zich de symptomen van multipele sclerose.

MS kan uiteenlopende symptomen hebben, afhankelijk van de plek waar myelinebeschadiging plaatsvindt. Veel voorkomende symptomen zijn verlies van spiercoördinatie, verminderd gezichtsvermogen, een verdoofd of tintelend gevoel in de armen of benen, vermoeidheid en incontinentie.

Deze ziekte is vaak moeilijk medisch te herkennen, omdat de symptomen, die enkele dagen maar ook maandenlang kunnen aanhouden, zonder enige regelmaat kunnen opkomen en verdwijnen.

Bekijk video